Liefdevol omgaan met pijn
Pijn is een dringend verzoek van je lichaam om innerlijke processen anders te laten verlopen. Pijn, diep in ons lichaam, merken we niet op. Zo zijn pijnprikkels in je darmwand een deel van je regulatiesysteem om je darmwand en -flora gezond te houden. Pas als je interne regulatiesysteem niet meer goed werkt, bijvoorbeeld bij de Ziekte van Crohn, dan worden de pijnprikkels zo sterk dat je ze ervaart. Deze ervaring is vaak overweldigend. Pijn neemt je volledig in beslag. Je kunt hem niet wegdenken. Je bent pijn geworden.
Je bent pijn
Het is héél pijnlijk, als je pijn bent. Je kunt je niet meer voorstellen, dat morgen anders is dan vandaag. In je hoofd spelen zich doemscenario’s af. Of je probeert je pijn te ontkennen ‘het gaat wel over’, ‘het is niet zo erg’ of je neemt een pijnstiller om er maar vanaf te zijn. Hoe dan ook, de normale reactie is, dat je je niet tot de pijn wilt verhouden. Je wilt niet omgaan met pijn. Hij moet weg. In deze fase kun je het verzoek dat de pijn je doet, niet horen.
Je bent je pijn niet
Luister je goed, dan reageer je op de pijn met gedachten en emoties. Angst is een heel sterke en vaak aanwezige emotie. Gedachten en emoties kapselen als het ware je pijn in. Je pijn wordt een gestolde klomp energie. Afzonderlijke sensaties neem je niet of nauwelijks meer waar. Je kunt je hierdoor geen helder beeld vormen van je pijn. Je kunt niet antwoorden op het dringende verzoek van deze pijn. Het is nodig dat je beseft, dat je niet je pijn bent noch je gedachten en emoties.
Je hebt pijn. Je zou zelfs kunnen zeggen ‘er is pijn’.
Deze pijn geeft gedachten en emoties.
En jij hebt je ertoe te verhouden.
Dit besef, hoe mentaal in het begin ook, geeft opluchting.
Je hebt gedachten en emoties
Alles wat nodig is om pijn te bevrijden uit het harnas van gedachten en emoties, is deze gedachten en emoties met warmte en vriendelijkheid te ontmoeten. Misschien is dit wel het aller moeilijkste! Dit vraagt namelijk je identificatie met je gedachten en emoties los te laten en ruimte voor ze te scheppen.
Je schept ruimte door wat leuks te doen, een lekker kop thee voor jezelf te zetten, mooie muziek te luisteren, een wandeling in de natuur te maken of wat mij erg goed doet, is een meditatie van liefdevolle vriendelijkheid voor mezelf (zie pauze). De ruimte geeft desidentificatie van je gedachten en emoties.
Nu is het moment gekomen dat je je gedachten en emoties kunt ontmoeten. Je richt je op de sensaties in je lichaam. Waar voel je de sensaties van gedachten en emoties? Zijn ze:
warm of koud
droog of vochtig
hard of zacht
stromend of stilstaand
samentrekkend of expanderend?
Houd dit kort, omdat je anders weer je gedachten of emoties wordt. Vraag dan aan de sensaties wat ze nodig hebben. Dat kan bijvoorbeeld erkenning, liefde of vertrouwen zijn. Ga weer gemakkelijk zitten of liggen en adem wat vrijer door. Leg één hand op je hart en de ander op de plek van de sensaties. Voel lijfelijk dat wat je nodig hebt, je lichaam instroomt. Je geeft en je ontvangt. Vanzelf merk je dat je rustiger wordt. Er is meer ruimte ontstaan.
Ruimte bieden aan pijn
Door je gedachten en emoties aandacht te geven ontstaat ruimte. In deze ruimte kun je pijn laten zijn. Je hoeft niet meer te verkrampen. Je kunt pijn laten zijn met de sensaties die deze in jouw lichaam geeft. Pijn hoeft niet weg en hoeft niet opgelost te worden. Hij mag gewoon zijn in de open ruimte die jij biedt.
Creativiteit
Nadat pijn ruimte heeft gekregen, merk je dat ineens antwoorden op het dringende verzoek van pijn opborrelen. Voor mij is dit een creatieve fase. Ik laat plotselinge invallen toe en doe dingen anders dan ik gewend ben. Kortom ik durf me toe te vertrouwen aan de levensstroom. De aard van de pijn verandert hierdoor. Hij wordt soms dragelijker, minder, verdwijnt of vraagt om medische hulp.
Balans tussen rust en beweging
Geef je ruimte aan pijn, dan neemt de levensstroom je weer op. Je voelt je uitgenodigd om gestolde energie, wat pijn is, weer te doen stromen. Stroming ontstaat uit balans tussen rust en beweging. Rust is niet alleen slapen. Rust is ook tijd nemen om aandacht te hebben voor je emoties en gedachten, om pijn met ruimte te omhullen, om creatief te zijn en om dankbaar te zijn voor het leven.
Bewegen is je energie doen en laten stromen. Wanneer er pijn is, dan zal dat niet gemakkelijk zijn. Visualisatie is het begin van beweging. Uit de sportwereld is bekend, dat dit net zo sterk werkt als trainen op het veld. Visualisatie brengt stroming op gang. Een volgende stap kan zijn een naar binnen gerichte klank te maken, bijvoorbeeld ‘ha’ alsof je in een grot bent. Klank geeft vibratie in je weefsel. Vervolgens kom je echt in beweging. Je kunt qigong doen of een andere bewegingsoefening. Je houdt hierbij contact met wat er in je lichaam gebeurt, zodat je binnen of op de grenzen van je mogelijkheden blijft. Die grens is gemakkelijk te vinden. Je oefent met een glimlach (en niet een grimlach). Deze oefeningen wissel je af met pauzes, waarbij je met je aandacht in je lichaam blijft.
In de pauzes gebeurt het: je zelfhelingsvermogen zet je weer met trage micro- bewegingen in actie. Deze trage bewegingen kunnen uitgroeien tot golven, spiralen en zijwaartse bewegingen, steeds vanuit je kern, tot uitdrukking komend in handen en voeten, uitgaand naar het universum. Vandaar keert de trage beweging weer terug naar je kern. Uiteindelijk speel je met aan jou bekende oefeningen, spontane bewegingen, klank en pauzes. Zo bied je gestolde energie, pijn, mogelijkheid om te gaan stromen.
Pijn een trouwe metgezel
Voor vele mensen is de werkelijkheid, dat pijn een trouwe metgezel is. De vraag rijst dan hoe je in relatie met pijn wilt leven. Geef je hem de hoogste prioriteit of richt je je op de zin en doel van jouw leven waarin de pijn zijn plaats krijgt. Dit laatste brengt levensvreugde die pijn vermindert. Wanneer pijn werkelijk deel mag zijn van jouw zinvolle bestaan, dan blijkt pijn vaak hieraan positief bij te kunnen dragen.
Een liefdevolle relatie met pijn
Het opbouwen van een relatie kost tijd en afstemmen op elkaar. Dit geldt ook als je een liefdevolle relatie met pijn wilt ontwikkelen. Je hebt geregeld tijd en aandacht nodig voor je gedachten en emoties. Dit schept ruimte en al oefenend kun je steeds meer pijn in ruimte laten zijn.
Pauze
Herhaal in jezelf gedurende een minuut of 10:
Moge ik innerlijk gelukkig zijn.
Moge ik weldadig tevreden zijn.
Moge ik gezond zijn.
Moge ik veilig zijn.
Voel telkens als je dit zegt, dat je dit jezelf cadeau doet of dat dit een bede is.
Voel gedurende 2 of 3 minuten de sensaties in jouw lichaam. Zet hiervoor een wekker. Wat voel je?
Doe dit met nieuwsgierige aandacht. Word helemaal je lichaam.
Wanneer de wekker gaat, stop je hiermee. Besef dan dat je een lichaam hebt met vele sensaties, maar dat jij je lichaam niet bent. Neem tijd, zodat het besef echt tot je kan doordringen.
Merk op hoe jij nu in beweging wilt komen? Doe dat. Geef toe aan de natuurlijke behoefte om na te hebben gezeten weer te willen bewegen.