Weekend vrij, weekend jij

Vrijdag in de middag waren we welkom om deel te nemen aan het weekend vrij, weekend jij. In een mooie locatie van het Nivon, in Eén West, op de provincie grens van Drenthe, Groningen en Friesland was het weekend gepland. Aangekomen in een zeer landelijk gebied, maakte ik al snel kennis met een aantal mede cursisten. Na een hapje eten, rond 19.30 was de groep compleet en zijn we begonnen. In totaal 9 personen. 2 heren en 7 dames. Zeker voor dit soort bijeenkomsten een mooie, gemêleerde groep.

Het thema van het weekend was: De wondermeridianen. Helen had een mooie syllabus samengesteld met daarin informatie over deze meridianen.

Eerst hebben we met elkaar gesproken over de intenties / doelen van het weekend. Na een aantal fijne oefeningen, en een gezellig praatje en drankje heb ik mijn bed opgezocht.

Op zaterdag hebben we uitgebreide qigong oefeningen gedaan met een bal. Bijzonder om te merken hoe weinig lucht in de bal al veel reacties geeft in het lijf. Helen heeft een scherp observeringsvermogen. Als ze zag dat het anders, beter kon, kwam ze persoonlijk even aanwijzingen geven.

Na een intensieve morgen hadden we in de middag vrij. Zelf heb ik ervoor gekozen om een heerlijke wandeling te maken. Het bos, met duidelijke wandelroutes was op 3 minuten lopen. Aan het eind van de middag hebben we nog een uurtje les gehad.

Voldaan van het oefenen konden we aanschuiven aan een heerlijke gekookte avond maal. Na “hard werken” is het goed eten, en dat was zeker het geval. Ruud, de partner van Helen, had zich in zijn oude hobby – koken – uitgeleefd.

Mijn lijf gaf wel aan dat er veel in beweging was gekomen. Gelukkig kon Helen mij met een paar handbewegingen helpen. De misselijkheid zakte snel.

Op zondag ochtend kon er worden uitgeslapen, gewandeld of aan Tai Chi  worden gedaan voor de liefhebbers. Na een gezond ontbijt zijn we verder gegaan met uitleg over en oefeningen bij de wondermeridianen. We hebben drukpunten in het lijf opgezocht. Dit was heel interessant en leverde bij mij weer – helaas of juist gelukkig? – misselijkheid op.

Na een mooie afsluitende ronde, zijn we met het oefenen gestopt. Eerlijk gezegd was het voor mij toen ook wel helemaal klaar. Er gebeurde veel in mijn lijf en dan is rust soms wel het meest belangrijke. Helen heeft ervoor gezorgd dat we goed de les hebben beëindigd zonder lichamelijke bijwerkingen.

Na een heerlijke lunch zijn we allemaal weer huiswaarts gegaan.

Ik kijk terug op een leerzame en gezellig weekend.

in stille gratie
beweeg jij – volmaakt in Zen
jouw ziel rustgevend
Ik ben leeg …
dat bleek de bedoeling

Elk jaar organiseert Vol-ledig een ‘weekend vrij, weekend jij’. Verdeeld over het weekend trainen we 7 uur rondom een bepaald thema. Dit jaar vierden we ‘weekend vrij, weekend jij’ van 29 t/m 31 maart 2019. Het thema was ‘verbinden’. Dit thema verkenden we met qigong, core awareness en meditatie.

Ditmaal konden we van het natuurvriendenhuis Allardsoog in Eén-West een zaal gebruiken die wijds uitzicht gaf over de velden (in de tekening rechts boven). Alleen dit al maakte onze geesten ruimer. Zaterdagmorgen legde ik aan de hand van diverse filmfragmenten uit wat core awareness is. Je beweegt, net als een waterplant of een baby in moeders buik, van binnen naar buiten en weer terug. Op deze wijze kun je wat binnen in je leeft tot uitdrukking brengen in de buitenwereld.

Hans:
Indrukwekkende reis door koraalriffen en vruchtwater met een vriendelijke foetus. Dat bleek slechts voorspel. Ik blijk ook zelf te kunnen komen in de sfeer van gedragen worden, spontaan bewegen, opgenomen worden en bewogen door de ‘oersoep’. Mooie oefening met bijna leeggelopen ballen en deskundig begeleid door Helen.

Ingrid van Studio YellowDays heeft in haar prachtige tekening een aantal citaten uit het boek ‘Core awareness’ van Liz Koch opgenomen. Misschien kun je het lezen. Ik kan het boek je van harte aanbevelen.

De core awareness oefening en de qigong versterkten elkaar. Steeds inniger verbonden we ons met onszelf.

Zaterdagavond had Ruud een fantastisch diner voor ons bereid (op de tekening van Ingrid zie je het uitzicht van waar we aten). De avond was een menging van katjes die muizen en vrolijke stemmen.

Zondag werd, ondanks het vroege uur door het ingaan van de zomertijd, met dezelfde intensiteit getraind als de dag ervoor. Na de lunch was het weekend alweer voorbij.

Conny:
‘Weekend vrij, weekend jij’ bleek een goede naam voor dit weekend. Hele weekend fijne lessen, ontspanning, gezelligheid en heerlijk gegeten.

Een zomerse dag in april. De eerste zwaluwen, zon en zin in dit weekend vrij. Even landen op het terras van NIVONhuis Allardsoog en na een dutje gaan we op naar restaurant De Drie Provinciën voor een lekker maal.
Dan begint de eerste training. ’In je midden’ is de rode draad dit weekend. We beginnen met aankomen, gronden. En het oefenen van de oefening die we het hele weekend zullen doen: ’wierook branden’. Zo beginnen we ons midden op te zoeken.

Zaterdagochtend, een prachtige heiige zonsopgang en we starten met een half uurtje oefenen op een van de binnenplaatsen van Allardsoog. Goed om enigszins wakker te worden. Na het ontbijt verkassen we naar een groene bedauwde wei. Een strakblauwe lucht, zon en kletsende vogels. Wij doen onze oefeningen en een buizerd komt onze inspanningen bekijken.
We staan stevig op de grond met onze tenen en hiel. We trekken de zitknobbels bij elkaar. En strekken vanzelf omhoog. In mijn rolstoel voel ik mezelf langer worden en inderdaad meer in mijn midden. Van daaruit kan alle stress en rommel van de afgelopen tijd m’n lijf uit. Bijvoorbeeld door de spontane beweging. Ik krijg eerst meer pijn, mijn schouder gaat vaster en vaster zitten. Helen doet haar magische ding en gelukkig trekt het wat bij. Na het weekend merk ik dat mijn schouder losser en minder pijnlijk is. Er is wat meer ruimte in mn lijf. En wat meer zachtheid.

Zo gaat het weekend voorbij, met heerlijke taart met slagroom, oefenen in de schaduw met uitzicht op de gigantische bloeiende fruitboom, klankoefeningen waar ik me steeds wat meer in durf te laten gaan, dutjes, thee met lekkers in het theehuis van Bakkeveen en steeds maar zon en blauwe lucht. Er is stilte en gelach, tranen en ontdekkingen. En de trainingen die op elkaar voortbouwen. Ieder kan zichzelf zijn, uitvinden wat de oefening hem of haar brengt. Helen begeleidt, daagt uit of zorgt dat de lat lager komt te liggen en het midden dichterbij.

Zaterdagavond genieten we van een fantastisch tapasdiner. Ruud heeft er de hele dag voor in de keuken gestaan. Hongerig van het trainen en de buitenlucht genieten we van alle verschillende smaken. Het is stil aan tafel.

Ook zondag worden we getrakteerd op lekker weer. Op de nu vertrouwde binnenplaats bouwen we verder aan ons midden. Nog meer naar binnen kijken, loslaten wat niet je niet meer nodig hebt. En nog meer energie laten stromen.
We sluiten het weekend af met een heerlijke lunch met de kliekjes van zaterdagavond. Op een warme zomerse dag in april gaan we allemaal weer terug naar huis. Met zonnige herinneringen en een sterk midden. In de week erna merk ik dat ik weliswaar nog steeds wel last heb van spanning, maar mijn schouder voelt echt beter en er is onder de spanning ook ruimte. En een verlangen naar meer midden, meer oefenen, en meer stilte onder een bloesemboom.