Loslaten doe je zo
Loslaten gebeurt vanzelf, als je pijn, emoties en onzekerheid toelaat
Loslaten
Als ik ergens mee zit en geen oplossing zie, dan krijg ik nog al eens te horen ‘laat maar los. Het komt wel goed.’ ‘Ja wat, laat maar los?’, denk ik dan. ‘Komt wel goed. Hoe dan? Kun jij mooi denken!’ Ik voel me boos en onmachtig. En ik weet dat het de beste oplossing is. Het is makkelijk gezegd, maar moeilijk gedaan. Kijk ik naar de foto van het everzwijn hierboven, dan begrijp ik waarom we zo moeilijk kunnen loslaten. Loslaten is niet een ‘werk’- woord: ik laat los, jij laat los, wij laten los. Loslaten is iets wat vanzelfsprekend gebeurt, zoals de bladeren ook deze herfst weer van de bomen zijn gevallen. Aan dit vanzelfsprekende gaat de fase van ontbinding vooraf.
Ontbinden
Kijk je naar de foto, dan voel je vermoedelijk afschuw. Je hoeft niet veel moeite te doen om de geur van ontbinding en verrotting te ruiken; de zwerm vliegen, die erop zitten, te horen. Als laatste zullen de maden het opruimwerk afmaken. Het geheel maakt dat je je het liefst zo gauw als mogelijk afkeert en je aandacht ergens anders op richt.
Hier zit precies de crux waarom loslaten niet eenvoudig is. Iets wat je zou moeten loslaten, wil je meestal van je afduwen. Je wilt het weg hebben en er niet bij stil staan. En je wil je er zeker niet mee verbinden: de pijn ervaren die het je doet, het verdriet omdat het voorbij is, de onzekerheid over wat er komen gaat. Dat is ontbinden. Uiteindelijk volgt hierna, vanzelf en onvermijdelijk, dat je het los laat. Je durft te stappen in het onbekende zonder te weten wat het je gaat brengen. Je durft te vertrouwen dat ook nu het leven je weer draagt. Het leven brengt nieuwe kansen en mogelijkheden om te groeien. Wel zijn die vaak anders dan wij wensen of verlangen. Het vraagt om openheid om dat te zien en aan te gaan.
Meditatie
In het boeddhisme zijn er meditaties die beoefend worden op begraafplaatsen; de plek van ontbinding en loslaten. Eén ervan is dat je je voorstelt dat je lichaam gaat zweren en etteren totdat al je vlees is weg gerot. Mijn trainer, dr. Shen Hongxun († 2011), heeft deze meditatie verandert in dat je vanaf het Centrum van je Geest (midden tussen je oren) naar je voeten toe en door je voeten heen naar buiten toe uitademt en het woord ‘smelt’ laat meegaan. Je laat je smelten tot je een hoopje botten overhoudt. Het is een oefenweg om het pijnlijke én bevrijdende proces van ontbinding te leren gaan.
Een andere meditatie is je voor te stellen dat je alle banden die je binden doorsnijd. Het zijn niet alleen banden met mensen of uiterlijke zaken, als een baan, een huis, maar ook de innerlijke bindingen aan gedachten, emoties en verlangens. Door je dit voor te stellen voel je de bevrijding die je dit geeft. Daarna kun je opnieuw kijken naar elke gedachte, emotie, band met iemand of iets anders en je afvragen of je daadwerkelijk deze band wilt doorsnijden. Zo niet, dan geeft deze oefening je de ruimte om je op een andere manier te gaan verbinden en het ‘niet-passende’ los te laten. Zo durf ik en kan ik als vanzelf loslaten. Het is geen doen meer, maar eenvoudigweg laten gebeuren.
Reactie
Dit is prachtig, wat een mooi verhaal!!
Het raakt mij diep: het helemaal loslaten van mijn verleden, verbroken relatie, afsluiten, weer in het hier en nu komen.Moet ook “denken” aan vergeven, geen verwachtingen meer, op mijn eigen benen gaan staan, in mijn kracht.
Nou, dat maakt jouw stukje allemaal bij mij los, Bedankt!